piątek, 18 kwietnia 2008

Przykładowe bitwy


Osiem cnót rycerskich

Cnoty rycerskie stanowiły podstawę kodeksu honorowego rycerza średniowiecznego. Przekonanie otoczenia o posiadaniu przez rycerza tych cnót nobilitowało go i wyróżniało spośród ogółu ówczesnego społeczeństwa, rycerz taki stawał się często tematem eposów rycerskich i wzorem postępowania dla młodych adeptów rycerskiego fachu. Do cnót tych zaliczano:

1. Żyć w prawdzie
2. Mieć wiarę
3. Żałować za grzechy
4. Dawać dowody pokory
5. Miłować sprawiedliwość
6. Być miłosiernym
7. Być szczerym i wielkodusznym
8. Znosić prześladowania.

Kodeks rycerza

Kodeks rycerski – zbiór zasad etycznych, moralnych i zawodowych, którymi kierowali się rycerze. Charakter kodeksów rycerskich umiejscawia je wśród tzw. kodeksów deontologicznych. Przestrzeganie ich gwarantowało dobrą opinię i godne życie.
Kodeks rycerski:

1.Bądź zawsze oddany Bogu, Ojczyźnie, Panu.
2.Nigdy nie bądź tchórzliwy.
3.Bądź ambitny i podążaj do celu.
4.Przegrane bitwy znoś z honorem.
5.Bądź wzorem dla innych.
6.Szanuj ludzi wokół siebie.
7.Dobro i prawość przed niesprawiedliwością broń.
8.Bądź hojny dla ludzi w potrzebie.
9.Bądź wierny swym zasadom i ideałom.
10.Nie krzywdź słabszych.

Walka i turnieje

Walka była żywiołem rycerza. Stąd też wziął się zwyczaj rozgrywania turniejów rycerskich. Na początku były to tak jakby udawane wojny, dopiero później można było z nich nie wracać. Wielu kronikarzy takich jak Froissart opisywało bitwy czy nawet całe wojny. W rzeczywistości były one o wiele krwawsze i bezwzględne. "Atak ciężkozbrojnej jazdy był tak potężny, że z jego impetem nie mogła równać się żadna inna siła a w szczególności siła piechoty" Jednak tacy rycerze zakuci w zbroje nie mogli być dynamiczni. Mimo wielkiego impetu jaki posiadali nie potrafili np. szybko zmienić formacji czy rozdzielić się a potem szybko połączyć na nowo. Dlatego w późniejszym średniowieczu zostały utworzone dwa rodzaje wojska: jazda lekko i ciężko zbrojna. Zaletą tej pierwszej były wady drugiej i na odwrót.

Ubiór i uzbrojenie rycerza.

Wyposażenie i ubiór rycerza wyglądał następująco: rycerz miał 3 konie, konia jucznego na którym znajdował się rynsztunek przydatny do walki, na następnym koniu zwanym rumakiem rycerz uczestniczył w walce, był to specjalnie wytresowany koń który nie bał się głośnych okrzyków podczas bitwy, trzecim koniem był wierzchowcem na którym poruszał się rycerz w drodze na miejsce bitwy. Za nim poruszał się giermek który musiał o to wszystko dbać. Rycerze zawsze kojarzeni są ze zbroją. Pierwszym rodzajem takiej ochrony była zbroja kolcza (zbudowana z zaplecionych kółeczek) następnie wyparła ją zbroja płytowa (zbudowana z metalowych płyt) często także stosowano zbroje płytową nałożoną na kolcza. Jako ochrona służyła także tarcza i hełm. Podczas walki posługiwano się (szarża) długą (ok. 4 m.) kopią służącą tylko do przebijania zbroi. Następnie rycerz wyciągał miecz , topór lub inny przedmiot którym następnie walczył. Przy pasie nosił zawsze mizerykordie, czyli mały niewielki sztylet służący do zadawania śmiertelnych ciosów.

Obowiązi i przywileje rycerza

Obowiązkiem rycerza było stawiać się na każde wezwanie swego pana feudalnego w zamian za ziemię (lenno) Rycerz stacjonował w swoim zamku, grodzie gdzie oprócz niego znajdowała się jego załoga. Jeśli rycerz umarł lub zginął wszystko co posiadał przechodziło na jego syna. Kiedy natomiast wybuchła wojna rycerz miał obowiązek stawić się z całą swą załogą gotów do wali i śmierci w imię honoru i oddania swemu panu.

czwartek, 17 kwietnia 2008

Rycerz

Rycerz – to opancerzony wojownik walczący konno za pomocą różnorakiej broni białej. Rycerze posiadali specjalny status społeczny i byli przedstawicielami uprzywilejowanej warstwy feudalnej. Jako wasale – osoby podlegające zwierzchności swojego suwerena, zobowiązani byli do pełnienia służby wojskowej w zamian za przywileje i ochronę swojego pana. Ich postępowanie opierało się na specjalnym etosie z uwzględnieniem kodeksu rycerskiego. Godność rycerza była nadawana giermkowi, podczas ceremonii pasowania. Wśród rycerzy tworzyli się również paladyni czyli czempioni,wzory cnót rycerskich.